poniedziałek, 18 stycznia 2016

Papierowe wspomnienie z podróży czyli krótka historia pocztówki oraz o Postcrossingu słów kilka

Brak komentarzy

Papierowe wspomnienie z podróży - pocztówka. Dziś niemalże już zapomniana, dawniej była jedynym przekazem i relacją z odbywanej wyprawy. Dzielono się na niej opisami odwiedzanych miejsc, kreślono życzenia dla najbliższych, przesyłano sobie pozdrowienia. Pierwsze karty korespondencyjne wprowadzone zostały przez Austro-Węgry, w roku 1869. Correspondenz-Karte była kartą wykonaną z kartonu o żółtym odcieniu. Jedna z jej stron przeznaczona była na treść korespondencji, na drugiej zaś znajdował się wizerunek cesarza Franciszka-Józefa. Na środku karty znajdowało się godło cesarstwa. Początkowo niechętnie korzystano z tego sposobu komunikacji, ponieważ obawiano się utraty prywatności przekazywanych sobie treści. Jednak już rok później karty korespondencyjne wprowadzono w innych krajach Europy, a później także i świata. W 1875 roku w ramach decyzji Światowego Związku Pocztowego karty te wprowadzono w obieg międzynarodowy. Pierwsze ilustrowane karty wprowadziły Niemcy w 1872 roku. Pod koniec stulecia opanowały one cały świat i stały się nieodzowną pamiątką przesyłaną do bliskich z podróży. Ciekawostką jest, że polską nazwę - pocztówka - wymyślił Henryk Sienkiewicz, który wygrał konkurs na nazwę w 1900 roku. Motywy ilustracji na pocztówkach były różne. Najczęściej były to jednak zdobienia roślinne lub krajobrazy. Często dekorowane były płatkami róż, piórami, nasączane perfumami. Odmianą były tak zwane leporello czyli karty z ukrytymi w środku harmonijkami, przedstawiającymi widoki miast. Projektami artystycznymi pocztówek ukazującymi się z okazji świąt zajmowały się Wiener Werkstätte. Wkrótce pocztówki stały się przedmiotem pasji kolekcjonerskich i chociaż obecnie zastępowane są głównie przez wiadomości tekstowe rozsyłane do znajomych przez telefony i internet, to istnieją miłośnicy pocztówek, dla których są one prawdziwą pasją.
 
(źródło: www.alte-beitel.de)
Pomocny jest tutaj Postcrossing. Jest to inicjatywa, dzięki której możemy dostawać kartki niemal z każdego zakątka świata. To świetne rozwiązanie także dla miłośników podróży. Statystycznie najwięcej użytkowników zarejestrowanych jest w Niemczech, dlatego bardziej niż pewne, że z tego kraju otrzymacie chociaż jedną pocztówkę :)



Na portalu możemy utworzyć swoje konto i wylosować kraje (na początku możemy przesłać maksymalnie 5 kartek), do których prześlemy pocztówki ze swoich miejscowości. W zamian za to wkrótce w naszej skrzynce pojawią się kartki od losowych osób z całego świata. Sama w swojej kolekcji mam około 70 pocztówek i to jeszcze nie jest moje ostatnie słowo! Z każdą rejestrowaną przez nas kartką na stronie tworzy się mapa miejsc, z których otrzymaliśmy kartki:

 
Na niebiesko zaznaczone miejsca, z których otrzymałam pocztówki, a na czerwono miejsca, do których ja przesłałam kartki.

Po darmowym założeniu konta, warto dodać opis swoich zainteresowań i preferencji co do pocztówek, które chcemy otrzymać. Aby rozpocząć przygodę z postcrossingiem klikamy "send a postcard", a system losuje nam 5 osób, do których wyślemy pocztówki. Nie mamy wpływu na wybór państw, a dana osoba nie wie, że ją wylosowaliśmy. Tak jak i my nie wiemy, z jakich miejsc otrzymamy kartki, co zawsze jest miłym elementem zaskoczenia. Najważniejsze jest, aby pamiętać o umieszczeniu na pocztówce unikalnego kodu ID kartki, który to umożliwi jej rejestrację w systemie. Dzięki niemu zyskujemy również informację ile czasu kartka podróżowała oraz jaki dystans udało jej się pokonać. Dobrym pomysłem jest skanowanie otrzymywanych pocztówek i dzięki temu tworzenie swojej osobistej, zdigitalizowanej kolekcji online :) Skanujemy zarówno otrzymane, jak i wysłane kartki. 

A oto część mojej kolekcji. Jak widzicie kartki charakteryzuje różna tematyka - to nie tylko klasyczne pocztówki z wizerunkami miast, ale także te związane z zainteresowaniami osób, od których pochodzą lub po prostu są to kartki świąteczne.


Kiedyś na przykład zdarzyło mi się wylosować dziewczynę, która tak jak ja fascynowała się postacią cesarzowej Elżbiety - wymieniłyśmy się kartkami przedstawiającymi monarchinię, a nawet przez pewien czas korespondowałyśmy ze sobą. Portal ten to zatem również świetne miejsce do potencjalnego zawarcia międzynarodowych przyjaźni. A w przyszłości, kto wie, może uda się odwiedzić nowych znajomych w ich rodzinnych krajach?

Minusem są jedynie ceny zagranicznych znaczków pocztowych, szczególnie przy dużej ilości wysyłanych kartek. Jednak jest to niewielki koszt w porównaniu z radością, jaką daje znalezienie kartki w skrzynce! :) Jeśli ktoś nie zna tej strony to gorąco polecam. Jest to zajęcie, które uzależnia, a kolekcjonerom znaczków pocztowych pozwala powiększyć swoje kolekcje :)

sobota, 16 stycznia 2016

Sztuka podróżowania

Brak komentarzy
"Podróżnik, który nie potrafi obserwować, jest jak ptak pozbawiony skrzydeł" – Moslih Eddin Saadi.


Sztuka podróżowania - samo słowo "sztuka" wywodzi się od łacińskiego "ars", które oznacza "umiejętność", "zdolność" do wykonywania pewnych rzeczy. Jest to także zbiór reguł i zasad. Jednak podróżowanie to umiejętność nabyta, której człowiek uczy się przez całe życie. Nie zawsze bowiem patrzeć, oznacza widzieć. Dotyczy to również ludzi, którzy wyjeżdżają zagranicę. Oczywiście można podzielić ich ze względu na motywację, jednak nie jest ona w żaden sposób usprawiedliwieniem pewnego rodzaju ignorancji. Niektórzy wracając z danej destynacji nie są nawet w stanie podać nazw miejsc, które odwiedzili lub powiedzieć kilku słów o danym zabytku. Doskonale odzwierciedla to jedna z moich ulubionych sentencji: "Turysta nie wie gdzie był, podróżnik nie wie, gdzie będzie". I właśnie tego drugiego rodzaju niewiedzy Wam życzę :) 

Oto lista zasad, zmysłów, które według mnie związane są nieodzownie z umiejętnością, jaką jest podróżowanie i które nie pozwolą nam na bycie niedzielnymi turystami, jeśli tylko będziemy się nimi kierować:

1. Dostrzegaj.


Nie chodzi tu tylko o podziwianie najważniejszych atrakcji turystycznych czy zabytków, ale dostrzeganie rzeczy na pozór nie istotnych, o detale. Wiadomo, że będąc w Paryżu zdjęcie pod wieżą Eiffla to obowiązek, ale starajmy się widzieć także okolicę wokół i zapamiętujmy jak najwięcej szczegółów. W ten sposób wykreują się w naszej pamięci i utrwalą unikalne wspomnienia, kojarzące się tylko z tym danym miejscem.

2. Słuchaj.


Dzięków ulicy zatłoczonego miasta i kościelnych dzwonów odzywających się z pobliskiej wsi, śpiewu ptaków w miejskich parkach i w niepołomnych lasach, szumu rwących rzek i leniwie płynących strumyków. Wszystkiego co składa się na krajobraz dźwiękowy danej okolicy. Moim najbardziej wyrytym w pamięć dźwiękowym wspomnieniem podróży jest Paryż. Okolice katedry Notre Dame o zachodzie słońca. Spacerując tamtejszymi uliczkami usłyszałam dźwięki ulubionej melodii genialnego Yanna Tiersena - "J'y suis jamais allé" z filmu "Amelia" granej na akordeonie przez ulicznego grajka. Czas wówczas się dla mnie zatrzymał i w tamtej chwili przeniknęłam wyjątkowym klimatem tego miasta.

3. Smakuj.


Każda kultura wiąże się z określonymi produktami oraz przepisami, które pozwalają jeszcze bardziej rozsmakować się w poznawaniu nieznanego nam środowiska. Oto przykłady potraw, które kojarzą mi się najbardziej z niektórymi krajami, które odwiedziłam:

Anglia - tosty z dżemem i mleko bądź sok pomarańczowy, które jadłam na prawie każde śniadanie podczas mojej pierwszej zagranicznej podróży :) do dziś kojarzą mi się z Londynem. 
Austria - kandyzowane fiołki, tort Sachera, kawa melange.
Włochy - brzoskwinie w syropie, pizza z ziemniakami, ciasto, którego nazwy niestety nie znam, ale było najlepszym, jakie kiedykolwiek jadłam. 
Francja - rillettes, czyli rodzaj francuskiego pasztetu, bagietki, żabie udka.
Grecja - ryż z cynamonem, tzatziki, mousaka.

Szwecja - dżem ze startą skórką pomarańczową i pulpety mięsne podawane z mlekiem...

Chorwacja - mięso z rekina. Kuchnia chorwackich wysp jest niezwykle słona.
Czechy - nie miałam okazji spróbować niczego z czeskiej kuchni, ponieważ już w pierwszym dniu podróży zostałam okradziona i nie stać mnie było dosłownie na nic. Kiedyś jednak, będąc w Czechach przejazdem, kosztowałam knedli z gulaszem - polecam!

piątek, 15 stycznia 2016

"Nawet najdalszą podróż zaczyna się od pierwszego kroku".

Brak komentarzy

Nigdy nie wiadomo, dokąd ten pierwszy krok nas zaprowadzi, czego się nauczymy, kogo poznamy, jaki będzie nasz kolejny krok. Jednak na pozór tak błaha rzecz, bywa właśnie dla wielu najtrudniejsza. Cały ambaras tkwi w tym, aby w końcu go wykonać i rozpocząć podróż w nieznane! I właśnie oto mój pierwszy krok: założenie podróżniczo-kulturalnego bloga. W zamyśle ma on łączyć moje przemyślenia, wspomnienia z podróży, opinie o świecie kultury. Jako że jestem debiutantką w tej sferze i jest to mój pierwszy blog, proszę o wyrozumiałość co do jego formy :) Wszystkiego dopiero się powoli uczę. Będę publikowała tu także recenzje przeczytanych przeze mnie ostatnio książek czy obejrzanych filmów. Zachęcam także do wyrażania swoich opinii o publikowanych przeze mnie treściach, uwagi te możecie przesyłać na adres e-mail podany w zakładce "Kontakt". Zachęcam również do odwiedzenia zakładki "O mnie", abyście mogli mnie lepiej poznać :)

Mam nadzieję, że czytanie moich wpisów będzie dla Was taką samą przyjemnością, jaką dla mnie jest tworzenie ich. Jeżeli chcecie wspólnie ze mną rozpocząć i kontynuować tę podróż to zapraszam i życzę miłej lektury!